- Δεν επιτρέπουμε στο παιδί μας να καυχιέται για τα υλικά αγαθά που μπορεί να του παρέχει η οικογένεια ( όμορφη τσάντα, επώνυμη κασετίνα, μαρκαδόρους κλπ), γιατί κάποιο άλλο παιδί μπορεί να μην έχει.
- Θέτουμε όρια και λογικούς κανόνες, διότι το παιδί τους έχει ανάγκη.
- Επικοινωνούμε με άλλους γονείς, διότι έχουμε πολλά που μας ενώνουν.
- Διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά κυρίως με το παράδειγμά μας. Όταν επιλύουμε εμείς τις διαφορές μας φωνάζοντας, το ίδιο θα κάνει και το παιδί.
- Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ βία οποιασδήποτε μορφής. Εκτός από τη σωματική βία υπάρχει και η λεκτική. Όταν αντιληφθούμε ότι είναι εκνευρισμένο το αφήνουμε πρώτα να ηρεμήσει και επανερχόμαστε σε δεύτερο χρόνο να συζητήσουμε μαζί του.
- Εστιάζουμε στη θετική συμπεριφορά. Επαινούμε τη συμμετοχή του στην καθημερινότητα της οικογένειας και της προσφοράς μέσα και έξω από αυτή.
- Δεν εκφράζουμε ποτέ αρνητικές κρίσεις για άτομα που έχουν άμεση σχέση με το παιδί, όπως για ένα συμμαθητή του ή για το δάσκαλό του. Αν υπάρχουν προβλήματα είναι προτιμότερο να τα επιλύσουμε εμείς συζητώντας με το δάσκαλό του.
- Οι δυσκολίες και τα προβλήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε και τα αντιμετωπίζουμε κάνει τη διαφορά.
Γιασεμή Δημοπούλου, Εκπαιδευτικός, Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου